ხელფასი – ნარკოტიკია
- ხელფასის მიღების დღეს უმიზეზოდ კარგ ხასიათზე ხართ, იცინით, ხუმრობთ (როგორც დოზის მიღებისას).
- ხელფასის რამოდენიმეჯერ მიღების შემდეგ ვეღარ ძლებთ მის გარეშე (იწვევს მიჩვევას).
- ხელფასის დიდი დროით არ არსებობა იწვევს დეპრესიას, ყველაფერი მუქ ფერებში გეჩვენებათ („ლომკა") .
- ხელფასის გაზრდა დროდადრო აუცილებელია, რადგან აღარ გყოფნით (საჭიროა დოზის გაზრდა რადგან ძველ დოზას უკვე აღარ „მოაქვს" )
ორი მეგობარი საუბრობს:
– ამასწინათ მაგრად გადავრჩი, ცოლს კინაღამ საყვარლის სახელი დაუძახე. გადავწყვიტე თავი დამეზღვია, კატა ვიყიდე და საყვარლის სახელი დავარქვი.
– ოჰო, მაგრად მოგიფიქრებია, ხო იცი!
– ეგ კი კარგია, მაგრამ ერთი კვირის წინ ცოლმა ლეკვი მოიყვანა და კოტეს ეძახის.
სასამართლოზე მოსამართლე ეკითხება ბრალდებულს:
– ესე იგი, თქვენ აღიარებთ, რომ თაფა თავში ჩაართყით დაზარალებულ ქალბატონს.
– დიახ, ბატონო მოსამართლევ, ოღონთ ფეხები მანამდეც დაბრეცილი ქონდა.
ქმარმა დაიჭირა თავისი ცოლის საყვარელი და სცემს. ცოლი შეეცადა საყვარლის დაცვას:
-რას შვრები, ეგ ხომ შენი შვილების მამა.
- გუშინ ჩემ ცოლს ვიღაც ფრანგთან შევუსწარი საძინებელში.
- მერე? რა უთხარი?
- რა უნდა მეთქვა, ერთი სიტყვა ფრანგული არ ვიცი.
– გამარჯობა ექიმო, ჩემი ანალიზების პასუხები უკვე მზადაა.
– კი, მზადაა.
– მერე რა ხდება, როგორაა ჩემი ჯანმრთელობის საქმე?
– ცუდად, ძალიან ცუდად.
– რამდენი ხანი დამჩა სიცოცხლე?
– 10.
– რა 10? თვე, კვირა?
– 9, 8 ,7…
ბავშვი ეკითხება დედას:
– დედიკო, იმ დროს, როცა მე ვმღერი, ფანჯარასთან რატო დგები?
– ხალხმა დამინახოს, რომ არ გცემ.
სხედან პლიაჟზე დირექტორი, ჟურნალისტი და მიწის მთხრელი. ყველა მათგანს მუხლამდე აქვს…
დირექტორს – ღიპი,
ჟურნალისტს – ენა,
მიწის მთხრელს – ხელები.
ექიმი ეუბნება გახდომის მსურველ პაციენტს:
– აი თქვენ 500 აბი.
– დღეში რამდენი უნდა დავლიო?
– არა, დალევა არ არის აუცილებელი.
– აბა, რანაირად გავხდები?
– ამ 500 აბს დილას და საღამოს წამოყრით იატაკზე და მერე აკრიფავთ.
ბავშვი შედის აფთიაქში:
– ტკივილგამაყუჩებელი გააქვთ?
– კონკრეტულად რა გტკივა?
– ჯერჯერობით არაფერი, მაგრამ მამაჩემი მშობელთა კრებაზე წავიდა.
მიმაგრება:  | 
